مسافر غربت

نوشتن اینجا چه حس نوستالژیکی داره، یادم نیست آخرین بار کی نوشتم .... چه خاطراتی از اینجا دارم وقتی بازش میکنم مثل یه فیلم مه اتفاقات این چند سال میاد جلوی چشمم... عشق رامین و ازدواجش ... مهاجرت .. مرگ مامان ... آقای میم ... ازدواج کوتاهم با علی و طلاقم....  با اتفاقات بد گذشته کنار اومدم ... فقط شدن یک سری خاطرات که هیچ کجای مغز و دلم رو اشغال نکردند.... این روزا تنها دغدغه ام کار کردن هست و پول جمع کردن ... میخوام تا دوسال دیگه بتونم مادر بشم..... اینجا نوشتم که یه روزی بیام ببینمش و بازم به خودم بگم مریم رسیدی به اون چیزی که میخواستی.... مسافر غربت...